Kâfirlerin inkârı ve uyarı
1 Sad. Öğüt dolu Kurana andolsun.
2 Hayır, inkâr edenler bir büyüklenme ve ayrılık içindedirler.
3 Onlardan önce nice nesilleri yok ettik. Feryat ettiler, ama kurtuluş zamanı değildi.
4 Aralarından bir uyarıcının gelmesine şaştılar ve inkârcılar dediler ki: Bu yalancı bir büyücüdür.
5 Tanrıları tek bir tanrı mı yaptı? Gerçekten bu çok tuhaf bir şey.
6 Onların ileri gelenleri Yürüyün ve tanrılarınıza bağlı kalın. Şüphesiz bu istenen bir şeydir diyerek ayrıldılar.
7 Biz bunu son dinde de işitmedik. Bu ancak bir uydurmadır.
8 Zikir aramızdan ona mı indirildi? Hayır, onlar benim zikrimden şüphe içindedirler. Hayır, onlar henüz azabımı tatmadılar.
9 Yoksa güçlü ve çok bağışlayan Rabbinin rahmet hazineleri onların yanında mı?
10 Yoksa göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin hükümranlığı onların mı? Öyleyse sebeplere yapışıp yükselsinler.
11 Onlar burada gruplardan bozguna uğratılmış bir ordudur.
12 Onlardan önce Nuh kavmi, Ad ve kazıklar sahibi Firavun da yalanlamıştı.
13 Semud, Lut kavmi ve Eyke halkı da. İşte onlar gruplardı.
14 Hepsi elçileri yalanladı, böylece cezam hak oldu.
Peygamberlerin sabır ve güç örnekleri
15 Bunlar sadece tek bir çığlık bekliyorlar, gecikmesi olmayan.
16 Ve dediler ki: Rabbimiz, hesap gününden önce payımızı çabucak ver.
17 Söylediklerine sabret ve güçlü kulumuz Davud'u hatırla. O, sürekli Allah'a yönelendi.
18 Biz dağları onun emrine verdik. Akşam ve sabah onunla birlikte tesbih ederlerdi.
19 Ve toplanmış kuşları da. Hepsi ona yönelmişti.
20 Onun krallığını güçlendirdik ve ona bilgelik ve kesin konuşma yeteneği verdik.
21 Sana davacıların haberi geldi mi? Hani mabede tırmanmışlardı.
22 Davud'un yanına girdiklerinde o onlardan ürktü. Dediler ki: Korkma, iki davacıyız, birimiz diğerine haksızlık etti. Aramızda adaletle hükmet, haksızlık etme ve bizi doğru yola ilet.
23 Bu benim kardeşim. Onun doksan dokuz koyunu var, benimse bir tek koyunum var. Buna rağmen onu da bana ver dedi ve tartışmada beni yendi.
24 Davud dedi ki: Senin koyununu kendi koyunlarına katmak istemekle sana haksızlık etmiş. Doğrusu ortakların çoğu birbirlerine haksızlık ederler. İnanan ve iyi işler yapanlar hariç, onlar da ne kadar az. Davud kendisini sınadığımızı anladı, Rabbinden bağışlanma diledi, eğilerek secdeye kapandı ve tövbe etti.
25 Biz de onu bağışladık. Onun katımızda yakınlığı ve güzel bir geleceği vardır.
26 Ey Davud! Biz seni yeryüzünde halife yaptık. İnsanlar arasında adaletle hükmet. Hevese uyma, yoksa seni Allah'ın yolundan saptırır. Allah'ın yolundan sapanlar için hesap gününü unuttukları için çetin bir azap vardır.
İyiler ve kötüler için ahiret hayatı
27 Göğü, yeri ve ikisinin arasındakileri boşuna yaratmadık. Bu inkâr edenlerin sanısıdır. Ateşten dolayı vay inkâr edenlerin haline!
28 İnanıp iyi işler yapanları yeryüzünde bozgunculuk yapanlar gibi mi tutacağız? Yoksa Allah'tan korkanları yoldan çıkanlar gibi mi sayacağız?
29 Sana indirdiğimiz bu kitap mübarektir ki ayetlerini düşünsünler ve akıl sahipleri öğüt alsınlar.
30 Davud'a Süleyman'ı bağışladık. Ne güzel kuldu! Şüphesiz o, çok yönelendi.
31 Hani ona akşamüstü, bir ayağını tırnağı üzerine dikip üç ayağı üzerinde duran çalımlı atlar sunulmuştu.
32 Dedi ki: Gerçekten ben mal sevgisini Rabbimi anmaktan dolayı tercih ettim. Nihayet güneş battı.
33 Onları bana geri getirin dedi. Bacaklarını ve boyunlarını okşamaya başladı.
34 Andolsun, Süleyman'ı sınadık. Tahtının üstüne bir ceset bıraktık, sonra o yine eski haline döndü.
35 Dedi ki: Rabbim! Beni bağışla ve bana, benden sonra kimseye layık olmayacak bir mülk ver. Şüphesiz sen çok bağışlayansın.
36 Böylece rüzgarı onun buyruğuna verdik. Onun emriyle dilediği yere yumuşakça eserdi.
37 Şeytanları da; her bina ustasını ve dalgıcı.
38 Ve diğerlerini de zincirlere vurulmuş olarak.
39 İşte bu bizim bağışımızdır. Artık sen de hesapsızca ver yahut tut.
40 Şüphesiz onun için katımızda bir yakınlık ve güzel bir gelecek vardır.
41 Kulumuz Eyyub'u da an. Hani o Rabbine, Şeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu diye seslenmişti.
42 Ayağını yere vur! İşte yıkanacak ve içilecek soğuk bir su.
43 Ona ailesini ve onlarla birlikte bir o kadarını daha bağışladık. Bu, bizden bir rahmet ve akıl sahipleri için bir öğüttür.
44 Eline bir demet sap al ve onunla vur, yeminini bozma. Gerçekten biz onu sabırlı bulduk. O ne güzel kuldu! Şüphesiz o, çok yönelendi.
45 Güçlü ve basiretli kullarımız İbrahim, İshak ve Yakub'u da an.
46 Şüphesiz biz onları, ahiret yurdunu düşünme özelliği ile arındırdık.
47 Gerçekten onlar bizim katımızda seçkinlerden ve iyilerdendir.
48 İsmail'i, Elyesa'ı ve Zülkifl'i de an. Hepsi de iyilerdendir.
49 Bu bir öğüttür. Şüphesiz Allah'tan korkanlar için güzel bir gelecek vardır.
50 Kapıları kendilerine açılmış Adn cennetleri vardır.
51 Orada tahtlara yaslanmış olarak birçok meyve ve içecek isterler.
52 Ve yanlarında gözlerini kendilerinden ayırmayan yaşıt eşler vardır.
53 İşte hesap günü için size vadedilen budur.
54 Şüphesiz bu bizim verdiğimiz rızıktır. Onun için tükenmesi yoktur.
55 Bu böyle. Şüphesiz azgınlar için de kötü bir gelecek vardır.
56 Cehennem! Oraya girerler. Ne kötü bir yataktır o!
57 İşte bu! Tatsınlar onu: Kaynar su ve irin.
58 Ve bunun benzeri çift çift başka azaplar da vardır.
59 İşte bu sizinle beraber cehenneme girecek bir gruptur. Onlara merhaba yok! Şüphesiz onlar ateşe gireceklerdir.
60 Onlar şöyle derler: Hayır, size merhaba yok. Bunu bizim önümüze siz sürdünüz. Ne kötü bir duraktır bu!
61 Derler ki: Rabbimiz! Bunu bizim önümüze kim sürdüyse, onun ateşteki azabını kat kat artır.
62 Ve derler ki: Bize ne oluyor da, kendilerini kötülerden saydığımız adamları göremiyoruz.
63 Biz onları alaya alırdık. Yoksa gözler onlardan kaydı mı?
64 İşte bu, cehennem ehlinin birbiriyle çekişmesi kesinlikle gerçektir.
İblis ve Âdem kıssası
65 De ki: Ben sadece bir uyarıcıyım. Tek ve üstün olan Allah'tan başka ilah yoktur.
66 Göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin Rabbi, güçlü ve çok bağışlayıcıdır.
67 De ki: Bu büyük bir haberdir.
68 Siz ondan yüz çeviriyorsunuz.
69 Yüce topluluk tartışırken benim hiçbir bilgim yoktu.
70 Bana sadece apaçık bir uyarıcı olduğum vahyediliyor.
71 Hani Rabbin meleklere demişti ki: Ben çamurdan bir insan yaratacağım.
72 Onu şekillendirip ona ruhumdan üflediğim zaman, ona secde ederek eğilin.
73 Meleklerin hepsi topluca secde etti.
74 Ancak şeytan büyüklük tasladı ve inkâr edenlerden oldu.
75 Allah dedi ki: Ey şeytan! Ellerimle yarattığıma secde etmekten seni alıkoyan nedir? Büyüklendin mi, yoksa yücelerden mi oldun?
76 Şeytan dedi ki: Ben ondan daha hayırlıyım. Beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın.
77 Allah dedi ki: Öyleyse oradan çık. Çünkü sen kovuldun.
78 Ve şüphesiz, hesap gününe kadar lanetim senin üzerinedir.
79 Şeytan dedi ki: Rabbim! Öyleyse insanların diriltileceği güne kadar bana süre ver.
80 Allah dedi ki: Sen süre verilenlerdensin.
81 Bilinen vaktin gününe kadar.
82 Şeytan dedi ki: Senin kudretine andolsun ki, onların tümünü mutlaka azdıracağım.
83 Ancak onlardan ihlâslı kulların hariç.
84 Allah dedi ki: İşte bu doğrudur. Ben de doğruyu söylüyorum.
85 Andolsun, cehennemi seninle ve sana uyanların hepsiyle dolduracağım.
Kuranın evrensel mesajı
86 De ki: Buna karşılık sizden bir ücret istemiyorum ve ben yapmacık davrananlardan değilim.
87 Bu Kuran ancak tüm insanlar için bir öğüttür.
88 Onun haberinin doğruluğunu bir süre sonra kesinlikle öğreneceksiniz.